Elk vertrek brengt de ander dichterbij, al is het op een andere manier.
Ik word weer scholier, volg de cursus Grieks op mijn phone.
Zo groeit de afstand tot Frederiek die sneller leert dan ik.
Als we stemmen horen, zijn het de stemmen van de doden en de verlorenen.
Ze spreken ons toe over het leven, we gaan scherper dan ooit zien
dat we midden in het leven staan, het leven dat steeds jonger wordt.
Ik neem een oud boek uit de kast, van een van die vele doden,
met van die bruine vlekken op de bovenkant. Het is de
tweetalige editie van de gedichten van Kavafis, de beroemdste
Griekse dichter die overigens in Egypte woonde.
STEMMEN
Denkbeeldige en geliefde stemmen
van hen die dood zijn, of van hen
voor ons verloren als de doden.
Soms spreken ze in onze dromen,
soms als men mijmert hoort de geest hen.
En met hun klank keren voor éen moment terug
klanken uit de eerste poëzie van ons leven -
als muziek, 's nachts, in de verte verstervend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten